معنی ناک ده در لغت نامه دهخدا

آنکه ناک فروشد. آنکه مشک مغشوش دهد:، مشک و پشکت یکی است تا تو همی، ناک ده را ندانی از عطار.، سنائی.، کز برای نام داند مرد دنیا علم دین، وز برای دام دارد ناک ده مشک تتار.، سنائی.، به شام ناک ده و آفتاب راه نشین، به صبح آینه کردار و ماه مارافسا.، مجیر بیلقانی.، ناک دهان صبا و شمال به بوی فوحات هوایش نافۀ ازاهیر شکافته. (مرزبان نامه). رجوع به ناک شود

معنی ناک ده در فرهنگ لغت هوشیار

کسی که ناک (مشک وعنبرمغشوش) فروشد: (ناک دهان صباوشمال ببوی فوحات هوایش نافه از اهیر شکافته {مقابل عطار. ناکردنی

معنی ناک ده - جستجوی لغت در جدول جو

ناک ده

لغت نامه دهخدا

ناک ده

فرهنگ لغت هوشیار

ناآمده

اتفاق نیفتاده، رخ نداده، آنکه هنوز به وجود نیامده، متولدنشده، برای مثال ناآمدگان اگر بدانند که ما / از دهر چه می کشیم نآیند دگر (خیام - ۹۰)

فرهنگ فارسی عمید

نازنده

ناز کننده، فخر کننده

فرهنگ فارسی عمید

نان ده

نان دهنده، آنکه وسایل امرار معاش کسی را تامین کند، کنایه از کریم، بخشنده

فرهنگ فارسی عمید

نادیده

دیده نشده، آنچه به چشم دیده نشده، کسی که چیزی را ندیده، برای مثال تو چه دانی قدر آب دیدگان / عاشق نانی تو چون نادیدگان (مولوی - ۱۰۲)، کنایه از بخیل، خسیس، ممسک

فرهنگ فارسی عمید

ناکاره

آنچه به کار نیاید، بیکاره، از کارافتاده، بی فایده

فرهنگ فارسی عمید

نالنده

ناله کننده، در حال نالیدن

فرهنگ فارسی عمید

ناکنده

(نِ تَ / تِ)

کنده نشده. دست ناخورده. نکنده، ناآکنده

لغت نامه دهخدا

ناکرده

(نَ دَ / دِ)

نکرده. مقابل کرده:
بدو گفت کسری ز کرده چه به
چه ناکرده از شاه و از مرد که.
فردوسی.
وگر بازگردم از این رزمگاه
شوم رزم ناکرده نزدیک شاه.
فردوسی.
ناکرده را کرده مشمار. (خواجه عبداﷲ انصاری). کار ناکرده را مزد نباید. (کلیله و دمنه).
خدمت ناکرده را مزد طمع داشت نه
آنچه نکرده ست کس قاعده نتوان نهاد.
اخسیکتی.
کار ناکرده بکرده مشمارید. (از تاریخ گزیده).
جان صرف بتان کرده و اندیشه نکرده
از کرده و ناکرده پشیمانی بسیار.
مشفقی تاجیکستانی.
- شوی ناکرده، بکر. عروس ناشده:
شوی ناکرده چو حوران جنان باش
نه چنان پیرزنان و کهنان باش.
منوچهری.
، ناخواسته:
هرچه ناکردۀ عزم تو قضا فسخ شمرد
هرچه ناپختۀحزم تو قدر خام گرفت.
انوری.
- خدای ناکرده.
، نبرده. تحصیل نکرده. بدست نیاورده.
- امثال:
سودناکرده در جهان بسیار

لغت نامه دهخدا

نان ده

(دِ سِ)

سخی. بخشنده. باذل. پهلودار. (حاشیۀ تاریخ سیستان). نان رسان. نان دهنده. که معاش دیگران تعهد و تأمین کند. که رزق و معیشت اطرافیان و زیردستان رساند: چنو بخشنده و نان ده اگرگوئی که هرگز به سیستان برنیامد. (تاریخ سیستان).
نان دهانم بدین کله داری
نانخورانم بدان گنهکاری.
نظامی (هفت پیکر)

لغت نامه دهخدا

نازک دل

آنکه از ناملایمات زود متاثر گردد زود رنج حساس. زنان نازک دلندوسست رایند بهر خو چون بر آریشان برآیند. (ویس ورامین)، رقیق القلب مهربان: کار هر نازک دلی نبود قتال که گریزد از خیالی چون خیال. (مثنوی)

معنی ناک ده - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما